Marynus II (urodzony w Rzymie, około 9000 roku, zmarł w Rzymie, 10 maju 946 roku) herb
Papież, Biskup Rzymu, Wikariusz Jezusa Chrystusa, Następca i Książe Apostolski, Najwyższy Biskup Kościoła, Patriarcha Świata od 30 października 942 roku do 10 maja 946 roku.
O stopniu uzależnienia papieża od wszechwładnego syna Marozji wymownie świadczą jego monety: na awersie znajdował się monogram Marynusa II i św. Piotra, a na rewersie - tytuł oraz imię Alberyka II.
Bywa mylnie nazywany Marcinem III.
Jako kardynał-prezbiter kościoła św. Cyriaka został papieżem 30 października 942 roku dzięki Alberykowi II ze Spoleto. Poświęcił się całkowicie prawom kościelnym, ponieważ nie miał wpływu na sprawy Rzymu i Państwa Kościelnego. Kronikarz Benedykt z Sorakte napisał o nim: "Niczego nie robił bez zgody Alberyka".
Starał się umacniać karność kapłanów i mnichów, odnawiał liczne kościoły i wspierał ubogich. Stanął w obronie posiadłości opactwa na Monte Cassino, zagarniętych przez Sico, biskupa Capui, i potwierdził je specjalną bullą w styczniu 944 roku. Uchodził za znawcę Pisma Świętego oraz prawa kanonicznego.
Zmarł w Rzymie, a pochowano go w Bazylice św. Piotra.
Żródła:
"Poczet papieży" - Michał Gryczyński
"Poczet papieży" - Jan Wierusz Kowalski.
Marinus II w "Geneall" tłumaczenie: Bogdan Pietrzyk
USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk